بررسی اثر و نحوه ی تقویت ناشی از ضوابط کنترل تغییرمکان در رفتار غیرخطی لرزه یی قاب های فولادی لاغر

براساس استاندارد ۲۸۰۰، برای بررسی ضوابط کنترل دریفت طبقات می توان از برش پایه یی استفاده کرد که بر پایه زمان تناوب حاصل از فرمول های تجربی پیشنهادی این استاندارد یا مدل های تحلیلی باشد. در این تحقیق نشان داده شده است که برای یک ساختمان پنج طبقه دارای قاب خمشی استفاده از زمان تناوب تحلیلی به سازه با وزن کمتر و رفتار لرزه یی بهتر منجر می شود. در ادامه راهکاری ساده برای یافتن اعضایی که با تقویت آنها سازه می تواند محدودیت های کنترل تغییرمکان را ارضا نماید پیشنهاد و با تحلیل i d a نشان داده شد که سازه حاصل از این روش در مقایسه با روشی که در برخی دفاتر مهندسی به کار گرفته و در آن تنها ستون های طبقات نخست ساختمان تقویت می شوند، دارای رفتار لرزه یی بهتر می باشد.